Σαρότ, Ναταλί

(Sarraute). Γαλλίδα συγγραφέας ρωσικής καταγωγής (Ιβάνοβο - Βοζνεσένσκ 1902). Εγκαταστημένη στο Παρίσι αφού πέρασε τα παιδικά της χρόνια μεταξύ Ρωσίας, Γαλλίας και Ελβετίας και έμεινε για σπουδές στη Γερμανία και στην Αγγλία, άσκησε το επάγγελμα της δικηγόρου. Τα δύο πρώτα βιβλία της - Τροπισμοί (Tropismes, 1939) και Πορτραίτο ενός άγνωστου (Portrait d’un inconnu, 1948) - πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα, όταν όμως ξανατυπώθηκαν το 1956-57, προκάλεσαν μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως εξαιτίας της παρουσίασης τους από το Σαρτρ. Το 1953 έκδωσε το Martereau, το πιο ολοκληρωμένο ίσως από τα μυθιστορήματα της, το 1959 το Πλανητάριο, το 1963 τα Χρυσά φρούτα, το 1969 Μεταξύ ζωής και θανάτου. Στο δοκίμιό της Η εποχή της υποψίας (1956), η Σ. κάνει γνωστές τις πηγές (Ντοστογέφσκι, Κάφκα, Κόμπτον - Μπάρνετ) της αφηγηματικής αναζήτησης της, που στρέφεται προς την εξερεύνηση των ψυχολογικών κινήτρων στα όρια του υποσυνείδητου («τροπισμοί», «υποσυζητήσεις»). Το 1964 της δόθηκε το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας· αργότερα δημοσίευσε δυο σύντομα ραδιοδράματα: Η σιωπή και Το ψέμα. Η Σ. χρησιμοποιεί ένα διαυγή, εξαιρετικά προσεγμένο διάλογο και τα θεατρικά έργα της, γεμάτα επιτυχείς διαισθήσεις, διαπνέονται από χαριτωμένη σατιρική διάθεση. Η Γαλλίδα συγγραφέας Ναταλί Σαρότ (φωτ. ΑΠΕ).